Ετοιμόρροπες οι ελληνικές Τράπεζες ζόμπι· Γιατί καταρρέουν οι Τράπεζες·
Η κύρια πηγή κερδοφορίας των τραπεζών είναι η διαφορά του επιτοκίου μεταξύ καταθέσεων και δανείων. Οι τράπεζες δέχονται καταθέσεις με επιτόκιο λ.χ. 3% και χορηγούν δάνεια με επιτόκιο λ.χ. 7%. Η διαφορά αυτή του περιθωρίου κέρδους από το επιτόκιο των δανείων που χορηγούν οι Τράπεζες αποτελούν το καθαρό κέρδος τους. Τράπεζες που δεν δανείζουν, όπως οι ελληνικές, είναι Τράπεζες ζόμπι.
Κατά τη διάρκεια εφαρμογής τού γεωοικονομικού σχεδίου με μανδύα υγειονομικό, ήτοι κατά τη διάρκεια της πάνδημης υγειονομικής απάτης τού κορωνα-ϊού συνέβη το εξής απλό και απολύτως αναμενόμενο: οι Τράπεζες παγκοσμίως (και οι ελληνικές) δέχτηκαν μία πλημμυρίδα καταθέσεων εξαιτίας των λοκντάουν και των επιδοματικών οικονομικών πολιτικών των κρατών· το «μένουμε σπίτι» των λοκντάουν πάγωσε κάθε οικονομική δραστηριότητα με αποτέλεσμα οι μισθοί να καταλήγουν σχεδόν ατόφιοι στις Τράπεζες.
Ταυτόχρονα πάγωσε και κάθε επενδυτική δραστηριότητα με αποτέλεσμα οι χορηγήσεις νέων δανείων από τις τράπεζες να μηδενιστούν. Το αποτέλεσμα είναι οι Τράπεζες να βρεθούν με ωκεανούς καταθέσεων που δεν μπορούσαν να μετατρέψουν σε δάνεια. Τούτου δοθέντος, υποχρεώθηκαν να διοχετεύσουν τις καταθέσεις σε κρατικά ομόλογα , δηλαδή ομόλογα σταθερού εισοδήματος που προσφέρουν ετήσιο κουπόνι επιτοκίου και στη λήξη τους επιστρέφουν το κεφάλαιο.
Ωστόσο.
Τα κρατικά παμδημικά ομόλογα ήταν μηδενικού σχεδόν επιτοκίου καθότι ο αποπληθωρισμός και τα αρνητικά επιτόκια κυριαρχούσαν στα δύο χρόνια τής πανδημίας (τα γερμανικά μάλιστα ομόλογα έφτασαν κάποια στιγμή να διαπραγματεύεται σε αρνητικά επιτόκια, ενώ το ελληνικό χρεοκοπημένο κράτος έφτασε σε σημείο να δανείζεται με επιτόκια της τάξης του 1%!).
Στη συνέχεια, ή κήρυξη του τέλους τού γεωοικονομικού σχεδίου «κορωναϊός» έφερε πληθωριστικό τσουνάμι. Το αποτέλεσμα ήταν οι Κεντρικές Τράπεζες να προχωρήσουν σε διαδοχικές αυξήσεις των επιτοκίων με στόχο την τιθάσευση του πληθωρισμού. Σήμερα το βασικό επιτόκιο του Ευρώ διαμορφώνεται από την ΕΚΤ στο 3,75 % και αυτό της αποδοχής καταθέσεων στο 3%, ενώ έπονται δύο τουλάχιστον ακόμη αυξήσεις 0,50 μονάδων βάσης έκαστη. Αντιστοίχως, ή Fed έχει αυξήσει το βασικό της επιτόκιο στο 4,50% τον Μάρτιο του 2023.
Ταυτόχρονα ο πληθωρισμός δημιούργησε στην πραγματική Οικονομία δύο βασικά προβλήματα: το πρώτο, η μεσαία τάξη που πλήττεται από το πληθωριστικό σοκ, κυρίως τον ενεργειακό πληθωρισμό και τον πληθωρισμό στα τρόφιμα, για να ανταποκριθεί στο κύμα ακριβείας υποχρεώνεται να αποσύρει καταθέσεις, και δεύτερον, ο δανεισμός έχει πλέον καταστεί πανάκριβος για τις επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις αφενός να χρηματοδοτούν τις επενδύσεις με μετρητά από τις καταθέσεις τους και, αφετέρου, τη ρευστότητά τους να βασίζουν και πάλι στα μετρητά από τις καταθέσεις. Αυτό όμως είναι για τις Τράπεζες η τέλεια καταιγίδα.
Δες γιατί.
Για να επιστρέψουν οι Τράπεζες τις καταθέσεις που οι επιχειρήσεις και οι πολίτες αποσύρουν μαζικά εξαιτίας της ακρίβειας και του πανάκριβου δανεισμού, υποχρεώνονται να ρευστοποιήσουν με τεράστιες ζημιές τα κρατικά ομόλογα που αγόρασαν στην πανδημία. Ο λόγος είναι ο εξής. Οι Τράπεζες, με την πλημμυρίδα καταθέσεων που δέχτηκαν την περίοδο των λοκντάουν, αγόρασαν κρατικά ομόλογα με απόδοση επιτοκίου μικρότερη του 1%.
Σήμερα, τα ίδια αυτά κρατικά ομόλογα έχουν αποδόσεις πάνω από 4%. Όταν λοιπόν επιχειρήσεις και απλοί πολίτες αποσύρουν μαζικά τις καταθέσεις τους, οι Τράπεζες για να αντλήσουν ρευστότητα και να επιστρέψουν τις καταθέσεις, υποχρεώνονται να ρευστοποιήσουν τα πανδημικά ομόλογα (απόδοσης μικρότερης του 1%) στη δευτερογενή αγορά.
Ποιο όμως είναι το πρόβλημα εδώ.
Γιατί ο επενδυτής να αγοράσει στη δευτερογενή αγορά ένα πανδημικό κρατικό ομόλογο με επιτοκιακή απόδοση 1%, όταν σήμερα μπορεί να αγοράσει το ίδιο κρατικό με απόδοση 4%; Για τον λόγο αυτό οι Τράπεζες υποχρεώνονται να πουλήσουν στη δευτερογενή αγορά τα κρατικά παμδημικά ομόλογα με τεράστιο discount (τεράστια απομείωση) ώστε η έκπτωση αυτή να ισοσκελίσει τη μικρή επιτοκιακή απόδοση ενός πανδημικού ομολόγου με την τεράστια αντίστοιχα επιτοκιακή απόδοση ενός μεταπανδημικού ομολόγου. Των πραγμάτων ούτως εχόντων, για να καλύψουν οι Τράπεζες τη μαζική εκροή καταθέσεων ξεπουλάνε μαζικά τα παμδημικά ομόλογα γράφοντας τεράστιες ζημιές.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ξεπουλήματος αμερικανικών πανδημικών ομολόγων από την Silicon Valley Bank· «Για να χρηματοδοτήσει τις μαζικές αναλήψεις, η Silicon Valley Bank πούλησε, στις 08/03, ένα χαρτοφυλάκιο ομολόγων ύψους 21 δισ. δολαρίων που αποτελείτο κυρίως από αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Το χαρτοφυλάκιο της απέδιδε κατά μέσο όρο 1,79%, πολύ πιο κάτω από την τρέχουσα απόδοση του 10ετούς αμερικανικού ομολόγου που είναι περίπου 3,9%. Αυτό ανάγκασε την SVB να αναγνωρίσει ζημία 1,8 δισ. Δολαρίων από την πώληση ομολόγων, την οποία έπρεπε να καλύψει μέσω αύξησης κεφαλαίου, γεγονός που οδήγησε την τράπεζα σε πτώχευση» γράφει χαρακτηριστικά ο οικονομικός Τύπος.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα.
Είναι οι ελληνικές τράπεζες – ζόμπι θωρακισμένες όπως διαβεβαιώνουν οι ιθύνοντες;
Οι ελληνικές τράπεζες είναι πρακτικά χρεοκοπημένες. Δεν πρόκειται για τράπεζες αλλά για ζόμπι τραπεζών. Κουβαλούν στους ισολογισμούς τους περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια κόκκινων δανείων, όταν το ευρωπαϊκό ταβάνι είναι 4,5% κόκκινα δάνεια στις ιταλικές Τράπεζες.
Με λογιστικές αλχημείες τύπου «Ηρακλής» επιχειρούν με εταιρίες ειδικού σκοπού (SPVs), τα αποκαλούμενα φάντς, να κρύψουν ωκεανούς κόκκινων δανείων πίσω από ανύπαρκτες εταιρίες – εταιρίες φαντάσματα, πράγμα που μόνο με ίδρυση Bad Bank μπορεί να γίνει, όπως συνέβη στην Ιρλανδία που εξαιτίας της ιρλανδικής Bad Bank η χώρα βγήκε από το μνημόνιο σε έναν μόλις χρόνο.
Συναφώς, οι ελληνικές τράπεζες – ζόμπι αντί για ποιοτικά εποπτικά κεφάλαια διαθέτουν αέρα κοπανιστό που ονομάζεται «αναβαλλόμενος φόρος»· δηλαδή αντί για ζεστό χρήμα που θα στηρίξει μια κρίση εμπιστοσύνης, διαθέτουν «δικαίωμα μη καταβολής φόρου» που βαφτίζεται «ποιοτικά εποπτικά κεφάλαια»! Πρόκειται για ιλαροτραγωδία. Δες τώρα ποια η αλήθεια πίσω από τις διαβεβαιώσεις περί «επαρκώς θωρακισμένων ελληνικών τραπεζών»..
«Μείωση κατά 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ παρουσίασαν, τον Φεβρουάριο του 2023, οι ελληνικές καταθέσεις των επιχειρήσεων, έναντι μείωσης κατά 3 δισεκατομμύρια ευρώ τον προηγούμενο μήνα. Περαιτέρω, μείωση κατά 202 εκατ. ευρώ παρουσίασαν, το Φεβρουάριο του 2023, οι καταθέσεις των νοικοκυριών και των ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων, έναντι μείωσης κατά 1.5 δισεκατομμύρια ευρώ τον προηγούμενο μήνα.» γράφει χαρακτηριστικά ο οικονομικός Τύπος. Δηλαδή μιλάμε για εκροή καταθέσεων περί τα 6 δισεκατομμύρια σε δύο μόλις μήνες..
Για να χρηματοδοτηθεί η εν λόγω αιμορραγία, δοθέντος ότι οι ελληνικές Τράπεζες – ζόμπι δεν διαθέτουν εποπτικά κεφάλαια αλλά αέρα κοπανιστό που ονομάζουν «αναβαλλόμενος φόρος» , υποχρεώνονται να πωλούν στη δευτερογενή αγορά με τεράστια ζημιά κρατικά παμδημικά ομόλογα που αγόρασαν την περίοδο των λοκντάουν, με αποτέλεσμα να βρίσκονται στο φάσμα της κατάρρευσης.
Η απόδειξη;
Εν μέσω πληθωριστικού σοκ οι Τράπεζες της Ευρωζώνης χορηγούν επιτόκια καταθέσεων ύψους από περίπου 3% (Ιταλία) μέχρι περίπου 5% (Λουξεμβούργο). Στον αντίποδα, οι ελληνικές τράπεζες – ζόμπι κρατούν τα επιτόκια καταθέσεων μηδενικά! Γιατί; Γιατί πολύ απλά είναι χρεοκοπημένες. Με 196 δισεκατομμύρια ευρώ υπόλοιπο καταθέσεων πολιτών και επιχειρήσεων στις ελληνικές τράπεζες τον Μάρτιο του 2023, αν οι τράπεζες έδιναν καταθετικό επιτόκιο έστω και 3%, θα απαιτούσαν 6 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, χρήματα που οι ελληνικές Τράπεζες – ζόμπι δεν διαθέτουν.
Σε κατακλείδα, οι διαβεβαιώσεις περί «επαρκώς θωρακισμένων τραπεζών» είναι λόγια του αέρα, όπως αέρας κοπανιστός είναι τα δήθεν ποιοτικά εποπτικά κεφάλαια του «αναβαλλόμενου φόρου». Κι όπως τα εποπτικά κεφάλαια βαφτίζονται αναβαλλόμενα, αναβαλλόμενη είναι και η κατάρρευση των τραπεζών – ζόμπι. Για μετά τις εκλογές.
απο χρονο. Thanasis Alampasis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου